yollara inat yaşıyorum ben... adım gurbet. hızlı adımlarla değil yavaş yavaş tüketiyorum asfaltları... sindire sindire yürüyorum! bazen ciğerimi yakıyor o acı zift kokusu acılarımla beraber... bazen tertemiz bir su pınarına götürüyor beni mutluluklarıma dair...
dedim ya sindire sindire, asla hızla değil... yıllarımı verdim yollara belki daha da vereceğim hesapsızca...
isyanlarım oluyo çoğu zaman kimsenin duymadığı... adını söyleyemediğim sevgiler yaşıyorum bilmesinler diye...rüyalarımda gidişim var genelde sonu kabusa dönüşen... yüzler hep büyümüş bakıyor bana buralarda... küçük kimse yok sanki, büyümüş doğuyo herkes kimbilir... çığlıklarımı geceyle paylaşıyorum, yıldızlar özlediklerim oluyo... onların yerine sarılıyorum şarkıları çoğu hüzün kokan... sabrım var evet yaşayabildiğime göre uzun bi süre ait olmadığım bir yerde bana çok yabancı olan ama hiç yadırgamadığım insanlarla...
gurbet zor evet ama en az onun kadar zor olan ne biliyor musun "o anları yaşayamamak"...
dedim ya sindire sindire... yollara... yollarda...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder