nasıl bişeysin annecim sen ya... baktıkça bakasım kokladıkça hiç doymayasım geliyo seniiiiiii. en büyük sıkıntı bile senle olunca uçup gidiyo aklımdan... ilk defa dün akşam sebahat babannenin kötü durumu yüzünden sadece yatarken beraber olabildik seninle. sende bende alışık değildik böyle bi duruma ve uykumuza yansıdı zaten. 
sen gece saaat başı kalktın yine, gitmeyelim dedin sıkça ve anne diye sılanıp beni çağırdın her defasında yüksek sesle. benimse rüyalarım senle doluydu, yoğun bir şekilde... anlam veremediğim...
Allahım bizi birbirimizden ayırmasın inşallah... çoğu zaman sensizken kaza yapmaktan korkuyorum. bana bişey olursa nasıl dayanırım diyorum sürekli... bu düşünce bi türlü terketmiyor beynimi, ölüm çok zor geliyo sen olduktan sonra... ki ben ölümden korkmazken...
neyse aşKuzum sen var ya sennnnnnnnn hayatsın başka bişi diiilllllll
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder